BU MEKTUBU KIZIMIN DAHA KÜÇÜCÜK BİR BEBEK OLDUĞU GÜNLERDE, DUYGULU BİR ANIMDA YAZMIŞTIM... 



AĞRI 11 TEMMUZ 2003 CUMA
      Sevgili kızım;
      Senin o şeker,tatlı hareketlerini gördükçe sana şimdiden mektuplar yazmak istedim.
Yaptığın ilkleri bir yere yazıyorum,ama bu başka;
      O pıtı pıtı yürüyüşün,şirin,tatlı hareketlerin var ya...
      Annen bezini değiştirirken durmuyorsun,hemen kalkmak istiyorsun.Hem annen, hem ben kızıyoruz.Bugün küçük küçük, yüzüne vurdum,sen ağlasam mı ağlamasam mı karar veremedin ve sonra ağladın.Aslında sen ağlayınca,gözünden bir damla yaş çıkınca öyle üzülüyorum ki...
      Bazen yüzüne dikkatli baktığım zaman kötü etkileniyor,üzülüyorsun,sanki sana kızdığımı anlıyor ve bozuluyorsun.Aslında hiçbir zaman bunu yaşamanı istemiyorum.
      Hep mutlu olmanı,her istediğini yapabilmeni istiyorum.
      Bugün apartmandan aşağı indik,küçük çocukları görünce peşinden gitmek istiyorsun fakat onlar yanına gelince kaçıyorsun.
      Ne zaman dışarı gidecek olsam benimle gitmek istiyorsun.Götürmediğim zaman geri döndüğümde baba baba diye karşılıyorsun.    
      Kuzunun me me me dediğini öğrendin."Ali babanın bir çiftliği var." şarkısını söylerken her şeyde me diyorsun.
      Bugünde horozu (üüüü) öğrendin.
               (devam edecek...)